انتظار

ميگن اينكه چقد انتظار ميكشي مهم نيس مهم اينه كه انتظار چه كسي ميكشي اما من ميگم انتظاري خوبه كه ادم ترديد نداشته باشه انتظاري كه با ترديد همراهه فقط عذابه امروز همش منتظرت بودم كه بهم بگي قراره ببينمت اما.... ميدوني كجاش خنده داره؟؟؟؟اينكه جفتمون ميدونيم رسم باهم بودن اين نيست اينكه ميدونيم باهم بودن چه شكليه اما جوري رفتار ميكنيم كه انگار همه چيز خوبه صبح گفت كار خونه زياده تا غروب با هم حرف نزديم غروب حدود يه ساعت حرف زديم و گفت شب ميرن خونه داداشش چون خونه بوي رنگ ميده اما اين رابطه چه بويي ميده؟ بوي اميد؟ ترديد؟ شك؟ هرچي كه هست نميتونم اعتراضي كنم چون بودنش بهم ارامش ميده چون همين كه هست واسم قشنگه اما بدجوري نگران پايانم....